Arabuluculuk, taraflar arasındaki özel hukuk uyuşmazlığının, üçüncü bir tarafsız kişi tarafından yürütülen müzakereler neticesinde, tarafların ihtiyaç ve beklentilerine en uygun çözümü kendilerinin bulmasını sağlayan dostane ve alternatif çözüm yöntemidir. (6325 Sayılı Yasa’nın 2/1-b maddesi, Yönetmeliğin 4/1-b maddesi)
Arabuluculuk, tarafların ihtiyaçlarına göre uyarlanabilir ve uyuşmazlık çözümü için hızlı, düşük maliyetli ve etkili bir yöntemdir.
Arabuluculuk sürecinde, taraflar bir arabulucu ile bir araya gelirler. Arabulucu, tarafların görüşlerini dinleyerek, ihtiyaçlarını ve çıkarlarını belirler ve tarafları çözüm için yönlendirir. Arabulucu, taraflar arasında bir anlaşma sağlanması için farklı teknikler kullanır ve tarafları uzlaşmaya yönlendirir.
Arabuluculuk, çoğu uyuşmazlık türü için kullanılabilir. Bu uyuşmazlık türleri arasında işçi-işveren uyuşmazlıkları, ticari uyuşmazlıklar, aile uyuşmazlıkları, konut uyuşmazlıkları ve benzerleri bulunabilir. Arabuluculuk, mahkemeye gitmeden önce alternatif bir çözüm yöntemi olarak kullanılabilir.
Arabuluculuk, taraflar arasında bir anlaşmanın sağlanmasına yardımcı olur ve bu anlaşma taraflar arasında bağlayıcıdır. Taraflar arasında bir anlaşmaya varılmazsa, arabuluculuk süreci sona erer ve taraflar mahkemeye gitmek için başka seçenekler aramak zorunda kalabilirler

Arabulucu kimdir?

Arabulucu, taraflar arasındaki anlaşmazlıkları hukuki bir sürece girmeden çözmeye çalışan tarafsız bir üçüncü kişidir. Arabuluculuk, hukuk sistemlerinin bir parçasıdır ve tarafların anlaşmazlıklarını hızlı, etkili ve masrafsız bir şekilde çözmelerine yardımcı olur. Arabulucunun görevi, taraflar arasında yapıcı bir diyalog kurmak, anlaşmazlık konusunda tarafların ihtiyaçlarını ve kaygılarını anlamak, çatışmayı çözmek için alternatif çözüm yolları önermek ve tarafların anlaşma yapmalarına yardımcı olmaktır. Arabuluculuk, mahkeme sürecine alternatif bir çözüm yoludur ve tarafların anlaşarak karşılıklı bir çözüm bulmalarını hedefler. 

Arabulucu; Hukuk Fakültesi mezunu olup, mesleğinde en az 5 yıllık kıdeme sahip, arabuluculuk eğitimini tamamladıktan sonra yazılı ve sözlü sınavlarda başarı gösterip Adalet Bakanlığı Arabulucular Siciline kaydolmuş tarafsız ve bağımsız kişidir. (6325 Sayılı Yasa’nın 2/1-a,19 ve 20. maddesi, Yönetmeliğin 4/1- a, 24. maddesi)

Arabuluculuk, uyuşmazlık halinde tarafların anlaşmalarını kolaylaştırmak ve hukuki sorunları çözmek için kullanılan bir alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemidir. Türkiye’de arabuluculuk, 6325 sayılı Hukuk Uyuşmazlıklarında Arabuluculuk Kanunu ile düzenlenmiştir.
Arabuluculuk yapmak isteyenler, öncelikle Türkiye Barolar Birliği (TBB) tarafından belirlenen arabuluculuk eğitimlerine katılmalıdır. Eğitimlerin tamamlanması sonrasında, TBB tarafından düzenlenen sınavda başarılı olanlar arabuluculuk yapmaya hak kazanırlar.
Arabuluculuk yapmak isteyenler, hakemlik ve bilirkişilik gibi diğer alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerinde olduğu gibi, mesleki birikim ve deneyim sahibi olmalıdır. Ayrıca, arabuluculuk yapmak isteyenlerin belirli bir mali yükümlülüğü de bulunmaktadır.

Arabuluculuk, hukuki bir süreç olduğu için, uyuşmazlığın konusu ve tarafların talepleri de dikkate alınarak arabuluculuk ücretleri belirlenir. Arabuluculuk ücretleri, taraflar arasında paylaştırılır.
Türkiye’de arabuluculuk, uyuşmazlıkların hızlı ve etkili bir şekilde çözülmesine yardımcı olan bir yöntemdir. Uyuşmazlık tarafları, arabuluculuk süreci sonunda anlaşma sağlayabilirlerse, mahkeme sürecine girmeden sorunlarını çözebilirler.

Arabulucu ne yapar?

Arabulucu tarafların birbirlerini anlamalarına, kendilerini ifade etmelerine ve iletişim kurmalarına yardım eden, müzakere teknikleri kullanarak toplantıları yöneten uzman kişidir. Arabulucu uyuşmazlıkla ilgili karar vermez, çözüm önerisinde ve tavsiyede bulunmaz. Arabuluculuğun esasları ve hukuki sonuçları hakkında tarafları bilgilendirir. İletişim tekniklerini kullanarak tarafların menfaatlerini tespit ederek kendi çözümlerini bulmalarına yardımcı olur.